به گزارش سلامت نیوز به نقل از روزنامه همشهری، دیپلم علوم تجربی دارد، اما همکارانش می‌گویند حالا برای خودش هم دامپزشک موش‌ها و خوکچه‌های هندی شده و هم دندانپزشک خرگوش‌ها. با یک نگاه وزن حیوانات را می‌سنجد و با یک بررسی ساده سنشان را حدس می‌زند و به‌راحتی دندان موش‌ها را کوتاه می‌کند.
اصغرنژاد نزدیک به 3دهه است که زندگی عجیب و سختی را با این حیوانات آزمایشگاهی گذرانده که آخرین تست‌های سلامت داروهای بیولوژیکی روی آنها انجام می‌شود، حالا هم که روزشمار بازنشستگی‌اش آغاز شده، با همان شور و حال روزهای اول کار می‌کند. هرچند نقش مهمش آنطور که باید طی این سال‌ها دیده نشده، اما پاسخ سؤالات همشهری را هم آنقدر با خجالت می‌دهد که بقیه همکارانش مجبور می‌شوند به جای او توضیحات اضافه بدهند و ارزش کارش را برای توزیع سلامت داروهای بیولوژیکی گوشزد کنند.
چه شد که این شغل را انتخاب کردید؟
سال73 وارد آزمایشگاه مرجع شدم و به من گفتند که اینجا یک حیوانخانه دارد و اگر می‌توانم، از آنها نگهداری کنم. من روستازاده هستم و از همان زمان هم ترسی از حیوانات نداشتم. البته حیواناتی که قرار بود از آنها نگهداری کنم متفاوت بودند، ازجمله موش، خرگوش و خوکچه هندی که زندگی مشابه سایر همنوعانشان نداشتند و قیمت و ارزششان هم به لحاظ آزمایشگاهی زیاد بود. با این حال قبول کردم و 28سال است که در تمام اتاق‌های این حیوانخانه از حیوانات پیش و پس از تست‌های حیوانی نگهداری کرده‌ام.
به نظر کار سختی می‌آید. چه دلیلی برای ماندگاری داشتید؟
از کودکی به حیوانات علاقه داشتم و همیشه فکر می‌کردم اگر فرصتی برای کار با حیوانات داشته باشم، حتما قبول می‌کنم. البته هیچ زمانی تصورم این شرایط نبود، اما سرنوشت من را در این مسیر قرار داد و حالا روزمرگی‌های من با موش و خرگوش و خوکچه‌ها می‌گذرد.
کارکرد اصلی این حیوانات چیست؟
اینجا آزمایشگاه مرجع سازمان غذا و داروست و همه داروها زمانی که می‌خواهند تأیید توزیع در بازار را بگیرند، یک مرحله تست نهایی دارند. داروهای بیولوژیک مثل واکسن‌های مختلف ازجمله کرونا یا بوتاکس‌ها که هم جنبه درمانی دارند و هم مردم برای زیبایی تزریق می‌کنند، در حیوانخانه و روی این حیوانات تست می‌شوند. این 3گونه سرنوشت ورود این داروها به بازار را تعیین می‌کنند و اگر بر اثر تزریق علائمی در آنها ایجاد شود؛ علائمی مثل آلرژی، قرمزی پوست یا کبودی، یعنی دارو آلوده است.
این حیوانات با سایر همنوعانشان چه تفاوتی دارند؟
حیواناتی که در این آزمایشگاه می‌بینید اهلی و آرام هستند و زندگی‌شان از یک محیط بسته آغاز می‌شود. در انستیتوپاستور به دنیا می‌آیند، به آزمایشگاه مرجع فروخته می‌شوند، روی آنها تست انجام می‌شود و بعد هم تمام.
تمام یعنی به جای دیگری منتقل می‌شوند؟
خیر، می‌میرند. آنها زندگی کوتاهی دارند و عمرشان شاید به یک ماه هم نرسد. ۵ تا ۱۰روز بعد از آزمایش آنها را از چرخه حیات خارج می‌کنیم که اصطلاحا به آن «اوت شدن» می‌گویند و این کار را هم من باید با گاز انجام دهم که همیشه کار سختی برایم بوده.
سرنوشتشان شما را غمگین نمی‌کند؟
این حیوانات تقریبا 20روز پیش ما هستند تا تست نهایی روی آنها انجام شود. روز آخری که باید آنها را اوت کنیم دلم می‌گیرد. آنها را داخل سبد می‌گذاریم و با گاز CO2 آرام‌آرام می‌میرند. البته چاره‌ای نیست و در نهایت باید این کار انجام شود، اما همیشه دوست داشتم مسئول اوت کردن آنها نبودم، چون در همین مدت کوتاه هم با جان و دل از آنها نگهداری می‌کنم.
روزگار کوتاه شما و این حیوانات چطور سپری می‌شود؟
همیشه در این آزمایشگاه یک گروه از حیوانات اوت و بلافاصله گروه‌های جدید جایگزین می‌شوند. هیچ زمانی قفسه‌ها خالی نمی‌شوند، مگر تعطیلات نوروز که تقریبا 5روز تعطیل هستیم. تمام این سال‌ها با تک‌تک این حیوانات دوست شده‌ام و شاید باورتان نشود که واکنش‌های جالبی هم به من داشته‌اند. پس از چند روز که به آزمایشگاه می‌آیند، زمانی که وارد اتاقشان می‌شوم،ورجه‌وورجه کردنشان شروع می‌شود. انگار متوجه می‌شوند که آمده‌ام به آنها رسیدگی کنم.
چیزی که طی این سال‌ها متوجه شده‌ام این است که تمیز شدن محل زندگی‌شان برایشان خیلی مهم است. این موضوع را به‌ویژه در خوکچه‌های هندی بیشتر دیده‌ام. اول صبح یک گوشه کز می‌کنند و حرکتی هم ندارند، اما به محض تمیز شدن قفس و جعبه‌ای که در آن هستند جنب و جوششان شروع می‌شود و از سر و کول هم بالا می‌روند. واقعا تصاویر جالبی است که بارها برای من تکرار شده و هیچ زمانی هم خسته نشده‌ام.
نگهداری روزانه این تعداد حیوان سخت نیست؟
بعد از این همه سال دیگر عادی شده، اما کار بسیار سختی است. هرچند این سختی هیچ زمانی دیده نشده و مزایایی هم برای من نداشته. بوی حیوانات دائم در فضای حیوانخانه وجود دارد، آنها خودشان را تکان می‌دهند و پرزهایشان در هوا وارد ریه‌های ما می‌شود. کار سخت است، اما به ما بها نمی‌دهند.
این شرایط باعث بروز بیماری در شما نشده؟
آسم یکی از آسیب‌هایی است که این شغل به من زد. به محض اینکه سرما می‌خورم نفس کشیدن برایم سخت می‌شود. دم و بازدم خوبی هم ندارم. یکی از توصیه‌ها این است که هر روز یک تا 2لیتر شیر بخوریم، اما شدنی نیست. البته دیگر مدت زیادی نمانده و به‌زودی بازنشسته می‌شوم.
باز هم حاضر هستید نگهدارنده حیوانات شوید؟
من این شغل را با همه سختی‌هایش دوست دارم. اینجا سلامت مردم تضمین می‌شود و این برای مجموعه ما ارزش زیادی دارد. حتی بعد از بازنشستگی هم دوست دارم برگردم و به کارم ادامه دهم، اما اگر قرار به انتخاب دوباره باشد، ترجیح می‌دهم که شرایط بهتری داشته باشم و مزایای بهتری برای من در نظر بگیرند.
اینجا تعطیلی ندارد!
حیوانخانه دارو تعطیلی ندارد، هر روز کار و هر روز نگهداری حیواناتی که باید برای تست‌های نهایی داروهای بیولوژیک در بهترین شرایط نگهداری شوند. البته که از آن روزهای شلوغ دوران کرونا دیگری خبری نیست که هر روز هزاران واکسن برای تست نهایی می‌آمد تا مجوز ورود به بازار را دریافت کند. اما اینجا همیشه باید آماده باشد که بهترین خدمت و کیفیت را در انجام تست‌های حیوانی ارائه کند.
نظر شما